SAÇLARIMIN DENİZ KOKUSU

Öyle yorulmuşuz ki; gece bıkkınlıklarından, sabah telaşlarından ve bir “iyi geceleri”, bir “günaydına” saplamaktan…
Artık ecel korkusu bile yetmiyor yaşadığımızı sanmaya
Rutin makamında şarkılar açıyor ömrümüzün sol anahtarları
Mucizeden eser; az denilecek kadar hiç, hiç denilecek kadar yok.

Şimdi ben, rutin bestemi bir dalga sesinde yitirmeye
Sınırlı hayatımı, sınırsız derin maviliklere çalmaya
-Ki ben aslında sınırları belli olmayan şeylerde yüzmesem de, havuzu tercih etsem de –
Bu seferlik, hepiniz için denizleri kulaçlamaya
Yanı sıra alıngan bir sahili pineklemeye gidiyorum…

Herkes için ve her şey için deniz kokusu getirmeye gidiyorum
Döneceğim…